ความสุขในการทำงานเป็นทีมเริ่มที่ตัวเรา
เมื่องานหลายๆชิ้นไม่สามารถเนรมิตได้โดยคนคนเดียว การทำงานเป็นทีมจึงสำคัญ
เคยไหมที่ต้องทำงานกับคนมากมายและรู้สึกอึดอัด ลำบากใจกับบางคนจนถึงคิดว่า “เราไปด้วยกันไม่ได้จริงๆ”
มีบางไหมที่คิดว่า “ทำไมเราถึงต้องมาเจอคนแบบนี้”
เพราะชีวิตคนเรา ไม่สามารถเลือกได้ทุกอย่างให้เป็นไปดั่งใจได้ แล้วเราจะทำอย่างไร (ในฐานะสมาชิกในทีม) ให้สามารถปรับตัวเข้ากับคนอื่นให้ได้มากที่สุดได้
เมื่อต้องทำงานกับสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า”มนุษย” ซึ่งเป็นสัตว์สังคม ต้องการเป็นที่ยอมรับ และอื่นๆที่จะตามมามากมาย อย่างแรกที่ช่วยได้คือ “ความเข้าใจ”
ความเข้าใจนี้ ไม่ได้แปลว่าจะต้องเข้าใจให้ได้ทุกอย่างนะ แต่มันคือ เข้าใจในสิ่งที่คนอื่นเป็น หัวหน้า เพื่อนร่วมงาน หรือลูกค้า การที่เขาเป็นแบบนั้น แบบนี้ ไม่ถูกใจเรา เราไม่ชอบ จนอยากจะกระโดดกัดหู (แต่ทำไมได้) เปลี่ยนเขาไม่ได้ ก็แค่เข้าใจว่าเขาเป็นแบบนี้ เขาไม่เหมืิอนเรา เราไม่เหมือนเขา แค่ต้องยุ่งกันเวลาทำงาน งานจบก็ตัดจบ ช่างมัน (แล้วไปหาอะไรที่มีความสุขทำต่อดีกว่า) เพราะทุกคนมีมุมมอง และเหตุผลของตัวเอง (เราก็เช่นกัน) ที่แม้อาจฟังไม่ขึ้นสำหรับกันและกัน แต่หากเราเคารพตัวเองได้ เคารพคนอื่นได้ มันก็จบ 🙂
อย่างที่สองคือ”การสื่อสาร” ทักษะที่สำคัญมาก และมักถูกลืม โดยเฉพาะจากคนเป็นหัวหน้าที่ควรชัดเจนในการบอกโจทย์ (ส่วนใหญ่ก็จะให้ลูกน้องไปงมๆทำมาและแก้วนไป) แล้วมักคาดหวังว่าจะผลลัพธ์เหมือนภาพในหัว (ซึ่งใครจะมีญาณทิพย์เห็นได้เนอะ) และในฐานะลูกน้องที่หากเจอความไม่ชัด อย่ารอที่จะถาม เพื่อให้เห็นภาพตรงกัน เพื่อผลลัพธ์ที่ดีและมีประสิทธิภาพ เพราะเราเป็นคนทำงาน หรือแม้แต่ระหว่างเพื่อนร่วมงาน หากต้องทำอะไรร่วมกัน คุยกันให้ชัด ให้เคลียร์ เราจะได้เดินหน้าต่อ
สิ่งที่สำคัญที่สุดอีกอย่างคือ “ความเห็นอกเห็นใจ” ซึ่งในโลกที่มีเทคโนโลยีขับเคลื่อนในทุกๆวัน เราทำงานอยู่กับความรวดเร็ว อยากให้งานเสร็จเร็วๆ ถูกต้อง มีประสิทธิภาพ ครบถ้วน แต่ในชีวิตจริงจะให้เป็นแบบนั้นทุกครั้งไปมันง่ายหรอก เพราะเราไม่ได้ใช้เครื่องจักรทำงาน (และเครื่องพวกนั้น ก็ไม่สามารถทำได้ทุกอย่างเช่นกัน) และมนุษย์ก็มีชีวิตจิตใจ มีครอบครัว มีเพื่อน มีสังคมที่นอกเหนือการทำงานอีกด้วย ดังนั้นเราไม่มีทางรู้ว่าในขณะที่กำลังนั่งสั่งงานใครในร้านกาแฟแพงๆ คนทำงานอาจต้องดูแลพ่อแม่ที่ป่วยติดเตียงอยู่ที่ใดที่หนึ่ง หรือในขณะที่ต้องการความช่วยเหลือจากหัวหน้าในวันหยุด เขาอาจจะกำลังไปทำกายภาพบำบัดที่โรงพยาบาลอยู่
ทุกคนมีเป้าหมายในชีวิตในเวลาที่แตกต่างกัน ดังนั้นการ”เคารพ”สิทธิกันก็จะทำให้การทำงานกับทุกคนยั่งยืน มันจะดีแค่ไหนหากเราถามก่อนจะให้ใครช่วยเรา ว่าเขามีสะดวกหรือไม่ มีอะไรสำคัญทำอยู่หรือเปล่า เราเชื่อว่าทุกอย่าง ต้องมีความสมดุลและความพอดี และแค่ถามเพื่อแสดงความเคารพ ให้เกียรติกันในฐานะเพื่อนมนุษย์ เพราะเราไม่มีทางรู้ว่าวันนึง เพื่อนร่วมงาน จะกลายเป็นหัวหน้าเรา กลายเป็นลูกน้องเราก็ได้ในโลกของความไม่แน่นอนนี้
เพราะฉะนั้น เวลาที่รู้สึกว่าการทำงานเป็นทีม เริ่มมีปัญหาละ ก็ลองย้อนกลับมาดูที่ตัวเรานี่แหละ เพราะเราเป็นคนกำหนดบริบทของตัวเองได้ดีที่สุด
ปล.เราเองก็ไม่ได้สามารถทำได้ทุกข้อตลอดเวลา แต่แค่พยายามให้มากที่สุด สิ่งที่เล่าสู่กันฟังเป็นเพียงประสบการณ์ที่เจอและสะสมมาเท่านั้น
นภัทร ลีวัธนะ
Founder of my own life : )